Delen & Helen
De Diagnose
Met mijn verhaal wil ik lotgenoten aanmoedigen om het leven in eigen hand te nemen en te delen en te helen. Voor mij heeft het geholpen.
Ik was 34 jaar jong toen bij mij borstkanker werd geconstateerd. Mijn wereld stortte in. Ik was actief, had twee geweldige dochters van drie en vijf jaar, en we woonden net een jaar in ons eigen huis. Niets wees erop dat ik een ernstige, zelfs levensbedreigende ziekte onder de leden had. Ik lette altijd op goede voeding, deels biologisch, deels vegetarisch, met veel groente en fruit, en ik deed aan yoga. Verschillende mensen in mijn omgeving waren verbaasd dat ik kanker kreeg. Mij verbaasde het niet! Mijn vader was op zijn 32e overleden aan darmkanker. Ik was al twee jaar ouder dan hij.
Behandeling en Herstel
Er volgde een operatie, waarbij vooraf duidelijk was dat de gehele linkerborst en de lymfeklieren verwijderd moesten worden. Het aantal aangetaste lymfeklieren was groot. Daarna onderging ik vier chemokuren en 25 bestralingen. Ik zou vervolgens minstens vijf jaar hormonen moeten slikken; uiteindelijk werden dat zeven jaar. Hoewel mijn voorkeur normaal gesproken uitgaat naar homeopathische geneesmiddelen, kwam het in dit geval niet in mij op om deze ziekte alternatief te laten behandelen.
Delen & Helen
Yoga als Bron van Kracht
Goed gemutst, zowel letterlijk als figuurlijk, ging ik een maand na de bestraling naar Danielle Bersma van Samsara Yoga Docentenopleiding in Bilthoven voor een intakegesprek. Ik had al bijna 20 jaar ervaring met yoga, maar ik had niet meer genoeg aan wekelijkse yogalessen. Ik wilde er meer over weten. Het was ook het antwoord op de vraag wat ik zou doen als ik nog maar een paar jaar te leven had; een behoorlijk reële gedachte op dat moment.
Toen ik in september 2003 met de yogadocentenopleiding startte, was ik soms nog te moe om te werken. Maar na een hele dag op de opleiding barstte ik van de energie. Dat voelde als een goed teken. Door de oefeningen heb ik veel geleerd over mijn lichaam en mijn emoties.
Delen & Helen
Ervaringen Delen als Yogadocent
Deze ervaring deel ik nu als yogadocent regelmatig met anderen. Ik vertel enthousiast hoe ik met de ziekte en de angst voor de dood ben omgegaan. In de yogales kijk ik in eerste instantie naar de vraag van de cursist. De een wil alleen maar ontspannen, de ander wil graag gedachten ‘stil kunnen zetten’. Het maakt niet uit wat de vraag is; in principe gaat het om hetzelfde. Veel mensen met de diagnose kanker komen bij mij, omdat zij weten dat ik het ook heb meegemaakt.
Het Woord ‘Hebben’
Ik heb moeite om te zeggen dat ik kanker ‘heb gehad’. Ik zeg liever dat ik de diagnose kanker kreeg. Dat vertel ik dan. Sommigen krijgen meteen een andere kijk op de ziekte, kanker. De cursisten noemen het uurtje yoga in de week weleens ‘een uurtje voor mezelf’ of ‘even een uur aan niets denken’. Door de verschillende asana’s herkennen zij wat ze nog kunnen, ondanks de beperkingen van hun lichaam.
Openheid en Emotie
Vanaf het begin ben ik altijd heel open geweest over mijn ziekte. Ik kan er makkelijk over praten. Ook dat kanker bij mij veel met angst en boosheid te maken had. Als patiënt ervaar je bij de ziekte kanker een enorme verscheidenheid aan emoties: van boosheid (over het feit dat jíj kanker hebt!) en blijdschap (dat je vandaag je kindje van 3 thuis hebt zien komen) tot verdriet en angst, met name doodsangst. Het voelt alsof de poten onder je stoel vandaan zijn gerukt.
Aandacht voor Emotie in de Zorg
Aan deze emoties wordt in de ziekenhuizen of bij de artsen (ondanks de goede zorg in Nederland) geen enkele aandacht besteed. Mijn visie is dat deze emoties, zeker bij een ziekte als kanker (maar ook bij andere ziektes), een plek in het behandelplan moeten krijgen. De mensen die mij om hulp vragen, ervaren deze emoties ook; de angst en de vragen die bij het leven horen. Zij komen bij mij om te leren leven met het gevoel van angst. Het is juist goed om over deze angst te praten. Dit is léven.
Delen & Helen
Veranderde Kijk op het Leven
Mijn kijk op de wereld en het leven is door de ziekte en de opleiding tot yogadocent veranderd. Ik hoor mensen vaak zeggen dat ze het zo druk hebben, dat ze in de stress zitten. De maatschappij (die wij zelf zijn) stelt hoge eisen aan ons: we moeten een goede baan hebben, een keurig huis, de snelste auto van de straat, en een geweldig gezin; alles moet perfect zijn. Het voelt alsof je niet meetelt als je daar niet aan voldoet. Als we iets missen, schaffen we het aan; als we iets mankeren, gaan we naar de dokter, waar we een pilletje krijgen en weer beter zijn. Maar wat we écht belangrijk vinden, wie we werkelijk zijn, daar is maar weinig aandacht voor.
Mijn Missie
Het voelt als een missie voor mij om mensen met de diagnose kanker weer in contact te brengen met wie ze werkelijk zijn. Wanneer je de diagnose kanker krijgt, stort je wereld in. Tegelijkertijd schept het veel mogelijkheden om je leven weer zelf in de hand te nemen, te helen. Ook als je leven drastisch wordt ingekort, kun je de tijd die je rest ‘helen en echt leven’. Je kunt genieten van het leven zoals het nu is.
Wat wil jij delen?
Ontdek hoe een persoonlijke en holistische benadering je kan helpen om meer rust en energie te vinden in je drukke leven.
